OZWR

Rozpoznanie

W ustaleniu rozpoznania najważniejszą rolę odgrywa badanie przedmiotowe i podmiotowe. Znaczenie pomocnicze mogą mieć skale punktowe (np. skala Alvarado, Adult Appendicitis Score [ASS]).

• Badania laboratoryjne:

1) krwi – leukocytoza z przesunięciem obrazu odsetkowego leukocytów w lewo, zwiększenie stężenia CRP w surowicy. Prawidłowa liczba leukocytów i prawidłowe stężenie CRP (w badaniu wyjściowym i kontrolnym po 12–24 h) przemawiają przeciwko rozpoznaniu.

2) badanie ogólne moczu – leukocyturia i krwinkomocz mogą występować w przypadku nietypowej lokalizacji wyrostka robaczkowego.

• Badania obrazowe: 

  • • USG – badanie 1. wyboru, szczególnie u dzieci i kobiet w ciąży; typowo wyrostek o średnicy >6 mm, niepodatny na ucisk głowicą, ból podczas ucisku; można też stwierdzić brak perystaltyki oraz warstwę płynu wokół wyrostka. 

    • TK – wykonaj w przypadkach wątpliwych u chorych w wieku podeszłym; umożliwia wykrycie innych przyczyn dolegliwości. 

    • MR – wykonaj u kobiet w ciąży, jeśli na podstawie obrazu klinicznego i USG nie można ustalić rozpoznania.

Usunięcie wyrostka robaczkowego metodą laparoskopową (standard) lub otwartą (szczególnie w razie powikłań [perforacji lub ropnia]). 

W niepowikłanym ostrym zapaleniu wyrostka robaczkowego (bez perforacji) możesz podjąć próbę leczenia zachowawczego z użyciem antybiotyków (początkowo i.v., następnie p.o.; zwykle cefalosporyna lub chinolon w połączeniu z metronidazolem), a operację wykonać w razie niewystąpienia poprawy.