1. Odma opłucnowa to obecność powietrza w jamie opłucnej, do której przedostaje się ono wskutek uszkodzenia płuc lub ściany klatki piersiowej.

2. Klasyfikacja odmy opłucnowej:

   •  ze względu na przyczynę:

     • samoistna – spowodowana pęknięciem pęcherza rozedmowego lub pęcherzyków płucnych położonych podopłucnowo;

       • może być pierwotna ( bez objawów choroby płuc)

       • wtórna (w przebiegu chorób płuc i oskrzeli takich, jak POChP, mukowiscydoza, histiocytoza z komórek Langerhansa, limfangioleiomiomatoza)

     • pourazowa – w wyniku urazu klatki piersiowej, z naruszeniem albo bez naruszenia ciągłości powłok (ugodzenie ostrym przedmiotem, upadek z wysokości, przygniecenie, wypadek komunikacyjny)

     • jatrogenna – w następstwie nakłucia opłucnej, biopsji płuca (przezskórnej albo przezoskrzelowej), cewnikowania dużych żył (podobojczykowej, rzadziej szyjnej wewnętrznej), mechanicznej wentylacji płuc, zabiegów torakochirurgicznych

4. Postępowanie

1. • Obserwacja, leczenie spoczynkowe, tlenoterapia: odma mała < 2cm, jatrogenna lub samoistna:

     • Jeśli w kontrolnym RTG po 3-6h brak narastania osmy możliwe leczenie ambulatoryjne

     • Tlen: 10l/min

     • Po upływie 3-7 dni kontrolne RTG

   • Aspiracja strzykawką przez kaniulę

     • Po nakłuciu opłucnej (jak do pobrania płynu opłucnowego) i wprowadzeniu kaniuli usuń powietrze (max. 2,5l) - strzykawka połączona z kaniulą z trójdrożnym kranikiem

     • Nie w nawracającej odmie

   • Drenaż jamy opłucnej

     • Drenaż do jamy opłucnej połącz z zestawem trójkomorowym i pozostaw do całkowitego rozprężenia płuca lub ustania przecieku

     • Jeśli mimo drenażu płuco się nie rozpręża -> drenaż ssący