Gips kończyna dolna
Zalecenia:
całą kończynę w gipsie należy trzymać powyżej poziomu, kostka musi być położona wyżej niż kolano.
podczas snu nogę należy położyć na poduszkach umieszczonych pod materacem w dolnej części łóżka,
chodzenie w opatrunku gipsowym powinno odbywać się wyłącznie przy pomocy kul łokciowych, aby gips nie uległ zniszczeniu czy złamaniu.
Do momentu zdjęcia gipsu należy wykonywać ćwiczenia kończyny unieruchomionej takie jak: podnoszenie kończyny, poruszanie biodrami i palcami nóg.
Unikać wgniecenia gipsu na całej długości – może to prowadzić do pojawienia się odleżyny
W żadnym wypadku nie można samemu zdejmować, podcinać opatrunku gipsowego.
W razie pojawienia się dolegliwości budzących niepokój, takich jak: bóle pleców, odczuwanie mrowienia w palcach, niepokojące opuchnięcia lub zasinienie palców (nawet gdy kończyna trzymana jest wyżej), gips został jest pęknięty, inne niepokojące objawy należy niezwłocznie wrócić na SOR
Profilaktyka przeciwzakrzepowa
Profilaktyka przeciwzakrzepowa jest wymagana tak długo, jak konieczne jest ograniczenie ruchomości mięśni.
enoksaparyna - głęboko s.c.
U chorych z umiarkowanym ryzykiem ŻChZZ zalecana dawka wynosi 20 mg 1 ×/d.
U chorych z grupy dużego ryzyka zalecana dawka wynosi 40 mg 1 ×/d.
U osób z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny 15–30 ml/min) 20 mg 1 ×/d.
Jeśli pacjent przyjmuje na stałe leki przeciwkrzepliwe z przyczyn innych niż ortopedyczne (np. po przebytej zakrzepicy, przy migotaniu przedsionków, po zabiegu kardiochirurgicznym itd.) i wymaga leczenia w gipsie lub ortezie – wówczas takie leczenie nie wymaga żadnej modyfikacji.
Powszechnie stosowana aspiryna, mająca działanie przeciwpłytkowe, w przypadku wystąpienia ortopedycznych wskazań do profilaktyki przeciwzakrzepowej NIE jest wystarczająca. Konieczne jest jej odstawienie i zastosowanie preparatu zaleconego przez ortopedę (najczęściej iniekcje z heparyny).