Ostra niewydolność serca
Ostra niewydolność serca
Nagłe pojawienie się i gwałtowne narastanie objawów niewydolności serca
Ryzyko wstrząsu kardiogennego
Najczęściej dekompensjacja przewlekłej niewydolności serca
Pierwszy epizod AHF
Choroba pierwotna np. ostre niedokrwienie, uszkodzenie w mechanizmie zapalnym lub toksycznym, ostra niedomykalność zastawkowa, tamponada
Przyczyna wtórna np. zatorowość płucna, przełom nadciśnieniowy, kwasica metaboliczna
Przyczyny ostrej niewydolności serca związane z dekompensacją przewlekłej niewydolności serca (CHF)
Przyczyny sercowe
Ostry zespół wieńcowy
Tachyarytmie np. częstoskurcz komorowy, migotanie przedsionków i bradyarytmie
Infekcyjne zapalenie wsierdzia
Leki i substancje o działaniu kardiotoksycznym np. alkohol, SPA, NLPZ, GKS, chemioterapeutyki
Ostre przyczyny mechaniczne np. pęknięcie ściany, ostra niedomykalność mitralna, tamponada serca
Przyczyny pozasercowe
Wysokie wartości BP, przełom nadciśnieniowy
Zatorowość płucna
Rozwarstwienie aorty/ostry zespół aortalny
Infekcje (zapalenie płuc, posocznica)
Zaostrzenie POChP
Zaburzenia hormonalne (przełom tarczycowy i nadnerczowy)
Zaburzenia metaboliczne, kwasica przy dekompensacji cukrzycy
Udar mózgu i incydenty naczyniowo-mózgowe
Uraz klatki piersiowej
Ciąża i połóg
Zabiegi chirurgiczne i powikłania pooperacyjne
Cechy hipoperfuzji:
Zimne i spocone kończyny
Skąpomocz
Splątanie
Zawroty głowy
Możliwa hipotonia (SBP<90mmHg)
Zastój
Cechy zastoju nad polami płucnymi
Duszność/ortopnoe
Tachypnoe
Symetryczne obrzęki obwodowe
Hepatomegalia zastoinowa
Przepełnienie żył szyjnych
Dodatni objaw wątrobowo-szyjny
Cechy przedmiotowe płynu w jamach ciała (wodobrzusze, płyn w opłucnych)
3. Dekompensacja przewlekłej niewydolności serca
wysokie ułożenie ciała - pacjent ma ortophnoe
dostęp dożylny
tlenoterapia gdy SpO2<90%
wentylacja nieinwazyjna np. CPAP (zwłaszcza jak obrzęk, tachypnoe, hiperkapnia i kwasica)
ostrożnie jak BP<85 mmHg
leki
Furosemid: 20-40 mg/d (jak wcześniej nie przyjmował), u leczonych przewlekle ok. 20 mg/h max 1500mg/d
profilaktyka p-zakrzepowa (gdy pacjent nie otrzymuje antykoagulacji)
Morfina: 2,5-10 mg i.v.
NTG (gdy BP>90 mmHg)
początkowo 10-20 ug/min; można zwiększać do 200 ug/min
Dopamina
krótkotrwale przy hipotonii i/lub objawach hipoperfuzji w celu zwiększenia diurezy
0,5-3 ug/kg m.c. /min do 3-5 ug/kg m.c./min
Leki inotropowe
Dobutamina
2-20 ug/kg m.c./min
Noradrenalina
0,2-1 ug/kg m.c./min
4. Leczenie po ustabilizowniu pacjenta - wypis do domu
ACEI np. polpril 2,5-5 mg 1x1
B-bloker np. Concor Cor początkowo 1,25 mg/d (potem można zwiększać do 10 mg/d)
MRA
Spironolakton 50 mg 1x1
Eplerenon (przy niskim BP) 25 mg 1x1
Flozyna np. Jardiance 10 mg 1x1
ew. sakubitryl + walsartan (jeśli powyższe nieskuteczne)
Furosemid 40 mg 3x1 + Kalium eff. 3x